Voice-over

Umetnik i njegov demon

…termin voice-over u filmskoj i televizijskoj terminologiji oznacava produkcijsku tehniku nasnimavanja ili živog emitovanja glasa ciji se izvor ne može videti, poput glasova naratora u filmu ili komentatora živih televizijskih prenosa. Marc i Q, koji u maniru sportskih TV-komentatora (Marc je “reporter”, a Q “ekspert”) komentarišu i interpretiraju umetnikovo ponašanje, pojavljuju se kao voice-over ili akuzmaticni glasovi na tri od cetiri kanala Nikolićeve multimedijalne (video, audio i foto) instalacije. Na prvom kanalu, vidimo neatraktivnu fotografiju planinskog pejsaža pokrivenu ”živim prenosom” umetnikove akcije uklanjanja snega sa planine što proizvodi svojevrsnu “smetnju na vezama” koja nas suocava sa dilemom kome verovati: slici ili interpretativnom aparatu koji je okružuje? Na dve susedne video-projekcije vidimo Nikolica kako, u tipicnom mizanscenu komportamentalistickih ateljerskih video-performansa sedamdesetih, ponavlja besmislene radnje, dok Marc i Q kroz raspravu pokušavaju da dokuce smisao korišcenja ovog istorijskog modusa umetnickog izraza u kontekstu savremene umetnosti. Konacno, na cetvrtom video-kanalu bez zvuka, umetnik, snimljen iz pticije perspektive, ulazi i izlazi iz kadra noseci bojene elemente od kartona koje na nekoliko sekundi postavlja iznad i oko sebe “praveci slike” koje asociraju slikarstvo Maljevica, Lisickog, Arpa ...

Dejan Sretenović